Deze keer heb ik een weefraam gemaakt van een schildersdoek. Ik heb hele stukken dik touw uitgeplozen, zodat het dun genoeg was om een mooi matje te weven. Het werd inderdaad een mooi matje, maar dat is nog geen kunst. Om het zo aan de muur te hangen was te makkelijk en te saai.
Ik ben gaan experimenteren met het kleedje van touw en gaan zoeken naar de 'juiste' vorm. Hierbij dacht ik aan de twee objecten van J.J. Waverijn, die ooit in het klein een soort primitieve 'bouwseltjes' had gemaakt.
Uiteindelijk is dit er uitgekomen. De schoonheid van het materiaal komt zo optimaal tot zijn recht. Het beest pronkt er zelf mee. Iets wat ooit is weggegooid heeft meer schoonheid gekregen dan ooit.
Sinds vandaag wandelt het 'Experiment met Visserstouw' door Museum Galerie RAT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten